Vietnam dag 1.

De reis en onze aankomst in Hanoi.

Op 5 april om 13:45 stappen we thuis in de auto om oma Nel op te halen in Heinenoord. Zij zal onze auto weer veilig mee terug nemen, nadat wij alle spullen uitgeladen hebben op Rotterdam Centraal.

Netjes op tijd stappen we uit en hebben nog ruim de tijd om onze ov chip kaarten op te laden. We waren zelfs zo op tijd dat we een trein eerder konden nemen. De meiden vonden het maar wat prachtig in de trein. Esmée zat luidkeels op te noemen wat ze allemaal voorbij zag komen onderweg. Tot grote hilariteit van onze medereizigers. Doordat we zo lekker op tijd waren hadden we op Schiphol ruim de tijd om ons geld op te halen en nog wat rond te neuzen en te relaxen. Helaas had ons vliegtuig een dik half uur vertraging en dus relaxten we nog even lekker verder.

En toen na tig keer ‘mama, wanneer gaan we nou naar de vakantie?’ gingen we dan toch echt. En zowaar vonden beide dames het prima om de lucht in te gaan. Na een paar filmpjes en broodjes (de pasta was niet aan onze dames besteed) werd er een poging tot slapen ondernomen. Esmée was zoals gebruikelijk binnen 2 tellen vertrokken, maar Lotte had wat meer moeite om de slaap te vatten. Alles was ook zo interessant...! Maar toen ze eenmaal sliep heeft ze dat bijzonder lang vol gehouden. Na bijna 11uur was het dan zover dat we over mochten stappen op het vliegveld van Bangkok voor ons laatste stukje naar Hanoi. Terwijl wij op onze buggy stonden te wachten, kreeg Esmée een pen van een échte piloot en daar was ze helemaal blij mee. Dankzij de vertraging van KLM hadden we echter nog slechts een krap uur om in het andere vliegtuig te geraken i.p.v. 2uur! Dit was de tweede keer dat we Bangkok airport in vliegende vaart over moesten. We hadden even een flashback naar onze terugreis vanuit Thailand.

Maar goed, na een sprintje over het vliegveld konden we netjes op tijd aansluiten in de rij voor het boarden van ons tweede stukje vliegen. Esmée zat voor het eerst aan het raam en kon dus alles heel goed zien alles heel goed zien en ze vond het prachtig! Zo kon zover kijken dat ze zelfs de sneeuw bij ome Thijs kon zien ;-)

Lotte had het ook prima naar haar zin tot in combinatie met de warmte haar appelsap niet helemaal lekker viel en ze in een aantal golven deze weer aan de wereld terug schonk.. arme dame had het niet naar haar zin.

Gelukkig waren we er bijna en toen we weer voet op vaste grond hadden en de temperatuur weer wat aangenamer werd knapte ze zienderogen op.

Bagage vinden in Azië is altijd een uitdaging, zo ook in Hanoi. Al was de uitdaging iets minder groot, omdat er slechts 4 bagageband waren..

We werden zoals afgesproken netjes opgehaald door een taxi van onze accommodatie en werden door een degelijk rijdende chauffeur netjes, bijna voor de deur, afgezet. Namelijk in het kantoor van hun reisorganisatie die om de hoek zat. Tactisch natuurlijk, maar ook omdat onze accommodatie zich in een klein steegje bevond waar de auto niet kon komen.

Toen we de eerste trap op klommen dachten we... waar zijn we nu weer beland.. ?!? Maar hoe verder we boven kwamen, hoe beter het werd.

We slapen weliswaar op de vloer, maar wel in een ruime, schone, kamer mét eigen badkamer en uitzicht over de rumoerige straten van het oude centrum van Hanoi. Charmant, maar alles behalve comfortabel.

Gelijk maar even verder zoeken naar een betere accommodatie.

We hebben aan het einde van de middag nog even een rondje in de buurt gedaan, de inwendige mens moet tenslotte ook verzorgd worden. 

Door smalle straatjes met een miljoen brommertjes en scooters die toeterend langs ons en elkaar reden hebben we een tentje gevonden waar we kebab en patatjes konden eten. En toen was het de hoog tijd voor de meiden (en ons) om af te taaien. We hebben samen nog eventjes gezeten en een ander hotel geregeld voor de volgende nacht, maar toen gingen bij ons ook de lichtjes uit.

Morgen weer een nieuwe dag in deze chaotische stad.