Hue

Deze ochtend worden we gewekt door een opgewekte Esmée, die honger heeft en wil kroelen en kleuren. Om 6:45.... het lijkt nog niet te lukken om aan uitslapen toe te komen.

Die ochtend komen we erachter dat het vandaag heet wordt, of liever gezegd Heet, met een hoofdletter H.... tijdens het ontbijt staan de zweetdruppels al op de neusjes en dan moet de dag nog beginnen.

Ons foute jaren 60 hotel staat in het centrum van Hue, met alle bezienswaardigheden op loopafstand. Vol goede moed en goed ingesmeerd met zonnebrandcrème beginnen we aan de dag. Vanuit ons hotel lopen we tegen de grootste bezienswaardigheid van Hue aan. De verboden stad. Ooit het verblijf van diverse, elkaar opvolgende, keizers en onze eerste stop voor vandaag. Inmiddels niet meer bewoond, maar de gebouwen zijn nog prachtig bewaard met de karakteristieke Aziatische daken.

We dachten aan het kaartje te zien dat er 2 ingangen waren en dat er 1 dichtbij het hotel zat. Toen we daar aankwamen kwamen, bleek dat hier alleen personeel door naar binnen mocht en wij om moesten lopen naar de hoofdingang. Helaas pindakaas, slalommend om brommers die op de stoep staan, putten in de stoep en losliggende stenen begeven wij ons naar de hoofdingang van de verboden stad. Daar aangekomen puffen de dames in de schaduw uit en eten een koekje, terwijl Hein zich opoffert om in de rij te gaan staan om kaartjes te kopen. Gelukkig is het nog vroeg en lekker rustig. 

We gaan de stadspoort door van de verboden stad en puffen met zijn allen nog even uit in de schaduw en pakken onze bijbel (lonely planet) erbij om te ontcijferen wat de verschillende gebouwen voorstellen. Als we weer bijgekomen zijn en alle zweetdruppels, met de door Hein nog op het nippertje uit de hotelkamer meegenomen handdoek, zijn weggeveegd, wandelen we naar het keizerlijk paleis. De troonzaal is rijk versierd met verguld houtsnijwerk. En om de troon heen staat een excellent klimrek..... vonden onze dames, de bewaking dacht daar anders over...

In een andere zaal staat een prachtige maquette van de stad hoe deze in zijn gloriedagen geweest moet zijn. Simpele geometrische vormen en strakke lijnen vormen de boventoon. Hier in het gebouw is het relatief koel, maar zelfs in de relatieve koelte staat het zweet op onze voorhoofden. Poeh poeh.Tja, wij wilden op vakantie naar een warm land..... we hebben gekregen waar we om gevraagd hebben.

We besluiten verkoeling te zoeken bij een koffietentje. De dames doen zich tegoed aan een ijsje terwijl pa en moe zich de ijskoffie en ijsthee goed laten smaken. Oh oh, wat kan ijs toch lekker zijn op een warme dag als deze.We vegen nog maar een keer het zweet van onze hoofden en gaan verder naar het volgende gebouw...

Maar na nog een uur in de warmte hebben we er genoeg van. Op naar de uitgang en dan terug naar het hotel. Van oorsprong hadden we bedacht dat we nog wel wat meer dingen wilden zien, maar met deze hitte is het niet leuk..

Wat wél leuk is is zwemmen!!!

En dat doen we dan ook de rest van de middag.

Heerlijk spetteren en spelen in het zwembad. Beide meiden durven en kunnen steeds meer in het water en Esmée is apetrots dat ze zelf kan drijven en allebei kunnen ze er geen genoeg van krijgen. We ondervinden dan ook luid protest als wij ons klaar willen gaan maken om te gaan eten.

Vanavond plannen we het vervolg van onze trip